Oude Kerk

De Oude Kerk, Torenstraat 1. De toren van de Oude Kerk gelegen aan de Torenstraat is in 1480 aan de kerk gebouwd. De toren kreeg in 1506 zijn eerste luidklok Drie wijzerplaten zijn in het begin van de 18e eeuw met het uurwerk geschonken door ene Izaak Inssen. Aan de westzijde was geen wijzerplaat aangebracht, want op de Eng woonden toch geen mensen, en diegenen die op de Eng werkten konden geen klok kijken. Oorspronkelijk waren drie wijzerplaten onder de trans aangebracht. De vierde wijzerplaat is bij de restauratie van 1905 aangebracht, maar nu óp de trans, gelijkijdig met de andere drie wijzerplaten. Foto is genomen vanaf de Torenstraat. (Bron:Ds. Bos blz. 28).

Op 8 maart 1943 verdwijnen de kerkklokken. Op 9 maart 1943 die uit het gemeentehuis. Op 23 maart 1943 worden ook enkele kleinere klokken en de brandbel aan het Raadhuis weggehaald.

In de 46 meter hoge toren van de Oude Kerk aan de Torenstraat hangen 2 luidklokken. Een er van behoort tot de grootste van ons land en heeft een gewicht van 1113 kilogram. De klok is gegoten in 1506 door de beroemde klokkengieter Willem van Wou. In gotische letters staat op de klok:

"Jhesus Maria Johannes Baptista is miin name; miin gheluut is voor God bequame; de levenden roep ic, de doden overlud ic;Wilhelmus de Wou me fecit anno Domini MCCCCCVI".

(Jezus Maria Johannes Baptiste is mijn naam; mijn gebluid is voor God bekwaam;de levenden roep ik; de doden overluid ik; Wilhelmus de Wou heeft mij gemaakt in het jaar 1506).

De kleine klok was aanvankelijk uit het jaar 1709 en had het opschrift :

"Lavdate dominum et regeum; Claes Noorden en Jan Albert de Grave me freeurunt. Amstelodam 1 Ao 1709".

(Looft de Heeren Koning. Klaas Noorden en Jan Albert de Grave hebben wij gemaakt. Amsterdam in het jaar 1709).

Deze klok heeft een gewicht van 825 kilogram. In 1943 werden overal klokken gevorderd en de beide klokken uit de Oude Toren werden door een Duits 'bevriende' aannemer door de galmgaten van de toren naar buiten getakeld. In Amsterdam werden zij op een schuit geladen, die zwaar beladen met meer ontvreemde klokken, enkele dagen later vertrok. De boot sloeg echter halverwege het IJsselmeer lek de lading kwam op de bodem van het IJsselmeer terecht. Door toedoen van de Rijksinspectie Kunstbescherming werd de klok uit 1506 later in Groningen teruggevonden. Beschadigd omdat onder uit de rand een groot stuk was weggeslagen, gelukkig zonder weinig of waarneembare invloed op het geluid. De tweede klok is echter spoorloos gebleven. Daarvoor is in 1950 een nieuwe klok geplaatst die 897 kilogram weegt. De klok is gegoten bij de bekende klokkengieterij Petit en Fritsen in Aarle- Rixtel. Deze klok kreeg het opschrift:

1940 - 1945 De klok uit het jaar 1709 Door de vijand vernietigd En in 1950 door mij vervangen 'Wilhelmina' is mijn naam

De nieuwe klokken in de Oude Kerk werden in 1950 geplaatst

De klokken van de H. Familiekerk (geconsacreerd in 1939) bleven in de toren omdat ze niet voorkwamen op de bekende lijst.

Ook de klokken van de Petrus en Pauluskerk zijn tijdens de tweede wereldoorlog geroofd om te worden omgesmolten tot wapentuig. De na de oorlog ingestelde Schade Enquête Commissie heeft hiervoor in 1948 een vergoeding toegekend van fl. 2389,--

Aan de firma Petit & Fritsen uit Aarle Rixtel werd toen opdracht voor de levering van drie nieuwe klokken gegeven. De klokken kwamen in januari 1949 in Soest aan en werden onder grote belangstelling op 24 januari 1949 achter in de kerk geplaatst en door Mgr Huurdeman plechtig ingewijd. De klokken kregen de namen Petrus, Paulus en Maria.